I Firda i dag les vi om ei innvandrarkvinne som har budd i Førde i 13 år utan å våge å kalle seg førdianar. Kvifor? Fordi ho vel å bruke

«Ja, alt vi sat og sydde,» seier mor mi. «Sydde om og la ut … Du skulle sett den dressen eg sydde te bror din, den va also so fin,

Det er når ein trur ein kjenner noko at ein verkeleg vert overraska. – Så no har du flytta heim att, ja, korleis går det, får eg høyre. Jau, det